Een nieuwe uitdaging aangaan is niet altijd een senicure. Al enige jaren heb ik nog 2 (eigenlijk 3) sportieve dromen. Dat is: 1) Nogmaals meedoen aan het WK Xterra op Maui Hawaii; 2) Deelnemen aan de Inferno en finishen in een respectabele eindtijd; Oke, en eigenlijk wil ik ook nog heel graag de Cape Epic rijden. Maar dat is vooral ook een financiele uitdaging:). Mijn afwegingen en plannen.
Sportieve droom 1: WK Xterra op Maui Hawaii
In 2005 nam ik al eens deel aan het WK Xterra op Maui. Helaas ben ik toen niet gefinisht vanwege 3x lek rijden (snake-bites). De wens bleef om toch nog eens deel te nemen. Naast kwalificatie, moeten er de juiste financiele middelen en tijd zijn. Omdat er voor 2017 nog wat andere kostbare projecten liggen (waaronderen mijn promotie), is Maui nog maar even opgeschoven. Maar ik sluit 2018 niet uit voor deelname. Misschien een mooie uitdaging als honeymoon?
Sportieve droom 2: Deelnemen aan de Inferno
Omdat ik twee keer een reconstructie aan mijn liesslagaders heb gehad (zware operatie om vernauwing in liesslagader a.g.v. fietsen) probeer ik een diepe fietshouding te vermijden. In de praktijk betekent dit dat ik niet meer op een tijdritfiets wil rijden en kies voor een positie meer rechtop zoals ik die op de ATB heb. Nu is de cross du/triathlon altijd al mijn favoriet geweest. Maar door de keuze om niet meer diep te zitten vervallen dus de wegtriathlons voor mij. Daarmee ook deelname op een langere afstand. De Inferno is een mooi compromis waarin wel 97km op de race moet worden gemaakt, maar niet in diepe tijdrithouding. Dus ultieme uitdaging die deels offroad en deels on the road is.
De Inferno bestaat uit 3.1km zwemmen, 97km race, 30km atb en 25km trailrun. ..........in Zwitserland en dus niet vlak. Een uitdaging met 5500Hm maakt de wedstrijd een ultieme uitdaging. Of misschien ook wel Hel. Wat nodig is voor deze wedstrijd is daarom een maximaal fit lijf. Daar zit bij mij de twijfel. Wie mijn voorgaande Blogbericht (31/12/2016) heeft gelezen heeft kunnen opmerken dat 2016 een jaar was om weer rust en ritme te kunnen vinden en waarin ik weer energie heb moeten opdoen. Maar de tank is nog niet vol. En daarmee ben ik nog niet volledig fit en/of maximaal belastbaar. Voor mezelf had ik de deadline 1 januari 2017 gekozen om de knoop door te hakken. Wanneer ik fit zou zijn en de mogelijkheid zou hebben van regelmatig trainen, dan is de Inferno een realistische uitdaging. En het lijf wordt huidig zeker fitter en de regelmaat in trainingen komt ook steeds meer terug. Maar het is nog niet optimaal. Wat moet je dan?
Inferno: vuurzee, hel of uitdaging
Voor mij moet een wedstrijd een uitdaging zijn. En zoals de naam Inferno al impliceert (vuurzee, hel; maar ook wel 'oord van helse verschrikkingen, verwoestende ramp, nachtmerrie') kan de Inferno ware horror zijn. Zwaar is het sowieso. Maar de wedstrijd moet een uitdaging worden waarin ik mag afzien maar ook kan genieten. Datzelfde geldt voor de weg er naartoe. Die is nog belangrijker. Wanneer je niet fit bent kun je niet gestructureerd veel trainen. Er moet maandenlang de juiste focus zijn waarin het lichaam structureel wordt uitgedaagd en op de proef gesteld. Zowel fysiek als mentaal moet je maandenlang de uitdaging aangaan om je klaar te kunnen stomen voor de ultieme challenge. En ik ben niet 100% zeker of ik op dit moment zover ben.
Ik heb geprobeerd harde grenzen te stellen zoals om tot een keuze te komen, maar dat blijft ook subjectief. Ik merk een opwaartse lijn in mijn energielevel en het kunnen uitvoeren van de juiste (hoeveelheid, volume en intensiteit) trainingen. Maar ik ben nog niet waar ik had willen zijn als startpunt op 1 januari. Wat is dat startpunt dan? Dat is deels een gevoel en dat zijn deels feiten. Maar ik ga de uitdaging voor nu aan heb ik besloten.
De inschrijving van de Inferno is eind maart. Dan weet ik zeker of ik er klaar voor ben en nog een goed blok van ruim 3 maanden kan draaien. Onze vakantie hebben we er in ieder geval al op ingericht. Na deelname aan de Nisraman 22 juli gaan we door voor een weekje Zwitserland om daar op het Infernoparcours te kunnen trainen. Daarna afsluiten met waarschijnlijk een iets rustiger weekje in Italië. Ik zie het wel zitten 😎.
Eerst maar starten aan deel 1 van de planning van dit seizoen. Komende weken staan er een aantal leuke cross duathlons in de planning (zie rechter tekstbalk). Ik verheug me erop. Kijken wat het lijf doet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten